Interview Jaques de Jong

Al drie jaar wandelen ze één avond in de week: Jacques de Jong en mevrouw Brouwer. “Het klikt gewoon en we babbelen lekker” legt Jacques uit.

In de corona-tijd heeft Jacques zich aangemeld om wat mensen te helpen door bijvoorbeeld boodschappen voor ze te doen: “Soms was het leuk en soms wat minder, maar dat is prima. Bij mevrouw Brouwer luistert hij graag naar haar verhalen.

Mevrouw Brouwer woont hier in West sinds 1980. Ook haar kinderen zijn hier opgegroeid. Mevrouw wandelde veel met haar man, maar hij kwam een aantal jaar geleden te overlijden. Ook kreeg ze een infarct waardoor ze nu slecht ziet. Haar dochter belde daarom met Voor Elkaar In West en zo kwam Jacques kennismaken.

De klik is gegroeid, al babbelden ze meteen lekker. Ze lopen iedere week een rondje door west. “Zo heb je veel meer oog voor alle seizoenen, je ziet in de lente de krokussen opkomen en de stad veranderen. Het liefst lopen we door de Kinkerstraat. Soms hebben we een doel, zoals een bak boerenjongens ijs halen”, zegt Jacques.

Jacques vindt het fijn iemand te helpen. “Maar,” grapt hij, “je wil er als vrijwilliger ook iets voor terugkrijgen en dan bedoel ik iets anders dan stinken naar de rook”.